Een video uit 1978. De Stichting MEMO had als motto: mens- en milieuvriendelijk ondernemen. Ze zette zich in voor het kleinschalig bedrijfsleven als tegenhanger van machtige multinationals. Handwerk, vakmanschap en arbeidsvreugde staan voorop bij deze ondernemingen, die producten leveren op het gebied van voeding, kleding, woning en vervoer.
‘Gewoon doen, daarna praten’, was het motto van de gebroeders Van Esch die in 1975 in Hurwenen met hun zuurdesembakkerij begonnen. Ze begonnen gewoon, omdat ze zulk brood veel lekkerder vonden dan gangbaar brood. Het zuurdesem werd gebakken in een heuse ‘takkenbos-oven’. De Kleine Aarde bestelde als eerste klant zo’n honderd broden per week. Kleine ondernemingen waren goed voor mens en milieu. In het milieuwereldje kregen ze de naam ‘MEMO-bedrijfjes’.
In de jaren dat De Kleine Aarde nog werd gedrukt op echt ‘grof volkoren’papier, besteedde het blad veelvuldig aandacht aan de ideeën van de Duitse econoom Ernst Friedrich Schumacher. Zijn naam zou in Boxtel vele malen klinken als de man die de wereld in kleinschalige modellen wilde leren denken. En dat paste geheel in de visie van De Kleine Aarde.
Wie iets wil weten over de geschiedenis van duurzaamheid in Nederland, moet een kijkje nemen in de archieven van De Kleine Aarde. Het Boxtelse milieucentrum speelde daarin sinds de jaren zeventig een centrale rol. De stichting die het gedachtegoed bewaakt, maakt de historie ervan inzichtelijk op haar website.
